|
Το έργο του Giulio Savorgnan και των συνεργατών του άρχισε από την πρωτεύουσα
του νησιού, το Χάνδακα  . Τα παλιά τείχη της πόλης είχαν αναπαλαιωθεί μεταξύ του 1538 και 1539 από
τον Michele Sanmicheli, σύμφωνα με όσα είχε υποδείξει από το 1518 ο Giacomo
da Campofregoso. Το έργο ήταν όμως ακόμα ημιτελές. Τεχνικές καθυστερήσεις
και χρόνια έλλειψη χρημάτων είχαν σαν αποτέλεσμα να μείνει η πόλη απροστάτευτη
ιδίως από την πλευρά της θάλασσας, δηλαδή εκεί που υπήρχε ο μεγαλύτερος
κίνδυνος τουρκικής εισβολής. Υπήρχαν όμως μερικά τεχνικά θέματα που, σύμφωνα
με τη νέα αντίληψη που εκπροσωπούσε ο Savorgnan, φαίνονταν ξεπερασμένα.
Οι γωνιακοί προμαχώνες ήταν πολύ μικροί και σε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλο, τα μεταπύργια (cortine) πολύ μακριά, οι τάφροι όχι αρκετά πλατιές και καλά ισοπεδωμένες για να
ανταποκρίνονται στις ανάγκες: 'ένας προμαχώνας δεν μπορούσε ούτε να βλέπει,
ούτε επομένως να προστατέψει το μέτωπο του άλλου, πράγμα που είναι θανάσιμο
λάθος'1. Οι επεμβάσεις διόρθωσης συνεχίστηκαν μέχρι το 1566. Στους προμαχώνες σκάφθηκαν
πλατείες για τα πυροβολεία, η τάφρος έγινε πιο φαρδιά και μεταφέρθηκε μια
μεγάλη ποσότητα χώματος για να καλυφτούν οι ιππείς και για να υψωθούν τα αναχώματα έτσι ώστε να καλυφθούν τα πυροβολεία.
Υποσημειώσεις:
1 'essendo ch'un baluardo non puo veder ne diffendere la fronte dell'altro
ch'e error mortale' |
2/6 
2/6 