empty
start
toc
back

Ενετοί και Έλληνες - ο Πόλεμος του Χάνδακα previous 9/9 next


Χάνδακας: φορολογία και επικράτεια
document_icon

document_icon


Το πρόβλημα της οικονομικής διαχείρισης στα νησιά ξεκινούσε από τις ανάγκες συντήρησης και προμηθειών των στρατευμάτων, όπως επίσης και από το ότι έπρεπε να ετοιμασθούν οχυρωματικά έργα, αντάξια αυτής της ονομασίας. Αυτό το πρόβλημα, όμως, είχε αντίκτυπο και στη σφαίρα των σχέσεων μεταξύ της ενετικής κυβέρνησης και της τοπικής κοινωνίας, που μαρτυρούσαν τη δυσκολία των σχέσεων ανάμεσα στους υπήκοους και τον Πρίγκιπα. Αυτές οι δυσκολίες δεν περιορίζονταν μόνο σε θέματα πολιτικής διοίκησης, αλλά αφορούσαν και θρησκευτικά θέματα, στο Χάνδακα όπως και στην Κέρκυρα . Η συνεισφορά των διαφόρων κοινωνικών ομάδων στη Δημοκρατία της Βενετίας για την κατασκευή ενός και μόνο φρουρίου προσδιοριζόταν κάθε φορά από ένα διάταγμα της Γερουσίας . O Giulio Savorgnan μας πληροφορεί, ως πρωταγωνιστής στο Χάνδακα, πως όλοι οι αγρότες του διαμερίσματος έπρεπε να προσφέρουν (με ή χωρίς ζώο) δύο ή τρεις εβδομάδες εργασίας το χρόνο, (αν κατοικούσαν στο βουνό, στα Χανιά ή στο Ρέθυμνο ), ή μόνο μια εβδομάδα στην περίπτωση που είχαν γεννηθεί στο διαμέρισμα του Χάνδακα (σημάδι ότι είχαν προνομιούχα θέση λόγω της πρωτεύουσας). Ένα διάταγμα της Γερουσίας του 1567 μας υπενθυμίζει, αντίθετα, πως οι πολίτες, οι Εβραίοι, οι φεουδάρχες, οι ευγενείς και οι κληρικοί έπρεπε να δίνουν μια εισφορά των 8 'tornesi' ημερησίως. Αυτές όμως οι υποχρεώσεις δεν τηρούνταν πολύ στην πράξη. Έτσι, συχνά οι αγρότες απέφευγαν την υποχρέωση αυτή ή 'κρύβονταν' υπό την προστασία των φεουδαρχών τους.

Ήταν δύσκολο ακόμα και να σκεφθεί κανείς την αναδιοργάνωση του συστήματος. Μεταξύ της εναλλακτικής λύσης της πρότασης του Savorgnan - που στόχευε σε αύξηση της φορολογικής εισφοράς και σε μεγαλύτερη αδιαλλαξία στην είσπραξη των φόρων - και στην πατερναλιστική ιδεολογία που στόχευε κυρίως στην ειρήνη και την ηρεμία των υπηκόων αποφεύγοντας τις πολύ σκληρές συγκρούσεις (ο Γενικός Προνοητής Luca Michiel, στην αναφορά του το 1575, υποστήριζε ότι έπρεπε να χρησιμοποιηθεί περισσότερο 'η ηπιότητα και η φιλανθρωπία' παρά η 'αυστηρότητα και η σκληρότητα'), προτιμήθηκε αυτή η δεύτερη λύση.


start toc back

previous 9/9 next_inactive


Ένα ιδεατό ταξίδι στις ενετικές ιστορικές πηγές
Πορεία: η Βενετία και η Ανατολή (15ος αι. - 18ος αι.)
© 1996 Κοινοπραξία VENIVA