|
Από την πτώση του Χάνδακα  στην περίοδο κατοχής του βασιλείου του Μοριά , μέχρι την άμυνα της Κέρκυρας από το 1669 στο 1714, πραγματοποιήθηκε μια βαθιά αλλαγή στη μεσογειακή
πολιτική της Βενετίας. Σ'εκείνα τα χρόνια, η Βενετία αναρωτήθηκε για τα πιθανά λάθη που έγιναν σε ό,τι αφορούσε στην αιώνια σχέση της ενετικής κυβέρνησης με τους ελληνικούς πληθυσμούς και επινοήθηκαν πιθανές λύσεις για να αποκατασταθεί η ναυτική της κυριαρχία σε πιο σταθερές βάσεις.
Η ενετική ναυτική κυριαρχία δεν αποτελούνταν απλώς από αμυντικά οχυρώματα και από στρατιωτικές εμπροσθοφυλακές για την προστασία του εμπορίου ή για την προάσπιση των υπολειμμάτων της παλιάς της αίγλης. Η σχέση μεταξύ Ενετών και ντόπιων είχε πυροδοτήσει αντιδράσεις
και αντιστάσεις, αλλά είχε προωθήσει και δεσμούς πίστης, δεσμούς οικογενειακούς, οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις. Αυτή η αιώνια καθημερινότητα άλλαξε ριζικά τις συνήθειες των κυβερνώντων και των
υπηκόων και χαρακτήρισε με πρωτοτυπία τους τρόπους οργάνωσης της κοινωνίας,
διαχείρησης της οικονομίας της, του φορολογικού τομέα και της άσκησης της
δικαιοσύνης. Ενετοί προνοητές, ναύαρχοι, φεουδάρχες και πολίτες συμμετείχαν σε ένα συνεχή διάλογο. |
1/1 