Ενετοί και Έλληνες - Υπεράσπιση της Κέρκυρας	4/5
	Andrea Marmora, ο πιστός υπήκοος
	Οι σχέσεις των Ενετών με τον υποτελή πληθυσμό δεν χαρακτηρίζονταν μόνο από την άρνηση της εξουσίας των κυβερνώντων εκ μέρους των αρχομένων, ή από την αδιαφορία και την παρακοή, ακόμα και τη βίαιη. Το έργο του Κερκυραίου ευγενή Andrea Marmora 'Della Historia di Corfu descritta da Andrea Marmora nobile corcirese' που τυπώθηκε στη Βενετία το 1672, φαίνεται να είναι η πιο πετυχημένη πνευματική προσπάθεια να αποδειχθούν οι δεσμοί του ελληνο-βυζαντινού με τον ενετικό πολιτισμό. Η ιστοριογραφική σκέψη χρησιμεύει εδώ για να νομιμοποιήσει τη ντόπια διευθύνουσα τάξη, που στη λατρεία της ιστορίας της πατρίδας και στους δεσμούς πίστης με τη Βενετία αναγνώριζε το δικό της λόγο ύπαρξης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγγραφέας είναι και μέλος μιας οικογένειας που ανήκει στην εύπορη αστική τάξη, που λίγο καιρό νωρίτερα ενσωματώθηκε στην κερκυραϊκή τάξη των ευγενών. Ο Marmora θέλει να δείξει πώς το ολέθριο τέλος του πολέμου του Χάνδακα έκανε την Κέρκυρα την καινούργια πρωτεύουσα της ενετικής Ανατολής. Στην προμετωπίδα του βιβλίου υπάρχει ένα λεπτό αλληγορικό παιχνίδι. Κάτω από τη σειρά των αγίων και αριστερά του τίτλου, βρίσκεται η εικόνα του Βυζαντινού αυτοκράτορα Εμμανουήλ Κομνηνού. Στη δεξιά πλευρά η εικόνα του Γερμανικού, υιοθετημένου γιου του αυτοκράτορα Τιβερίου. Ο πρώτος είναι τοποθετημένος επάνω από το παλιό φρούριο, σχεδόν σε προστατευτική στάση και ο δεύτερος δεσπόζει στο νέο φρούριο. Μεταξύ των δύο, βρίσκεται η Κέρκυρα, που καταλαμβάνει έτσι την κεντρική θέση μεταξύ της λατινικής δύσης και της ελληνικής ανατολής.
		4/5
	Ένα ιδεατό ταξίδι στις ενετικές ιστορικές πηγές Πορεία: η Βενετία και η Ανατολή (15ος αι. - 18ος αι.) © 1996 Κοινοπραξία VENIVA