Χάνδακας 
.
Σημαντική είναι και η αντιπαράθεση που ξεκινάει το 1537 ύστερα από την απόφαση
της Γερουσίας της Βενετίας να κάνει την Κέρκυρα 'το πιο δυνατό φρούριο που απαιτείται
από τους καιρούς'1. Στο έργο 'Στρατιωτικές ομιλίες' (Discorsi militari), ο Γενικός Διοικητής του Πεζικού Francesco Maria Rovere μας παρουσιάζει την αντιπαράθεση που υπήρχε μεταξύ
του ανωτάτου στρατιωτικού αξιώματος και των μηχανικών (και άρα πιθανότατα
και με τον πιο σημαντικό απ' αυτούς, τον μηχανικό Michele Sanmicheli). Παρ'
όλη τη 'στενότητα χρόνου που τους πίεζε και τους αφαιρούσε την ελευθερία
να αποφασίσουν'2, το δοκίμιο θέλει να επισημάνει μερικές βασικές αρχές: την ανωτερότητα
εκείνων που γνωρίζουν τις αρχές της στρατιωτικής τέχνης σε σχέση με τους
τεχνικούς, την ικανότητα του Γενικού Διοικητή όχι μόνο να ιεραρχεί και να
οργανώνει κατωτέρους και δραστηριότητες, αλλά και να αποφεύγει καθυστερήσεις
που προέρχονται από την αναποφασιστικότητα των κυβερνώντων, να αναπληρώνει
την αργοπορία της άφιξης των αποφάσεων από το κέντρο, από την πρωτεύουσα,
ίσως και λόγω της απόστασης της Βενετίας από τις παραθαλάσσιες κτήσεις της.
Το θέμα της Κέρκυρας φαίνεται ότι σ'αυτή την περίπτωση προωθεί τη λύση κοινών
προβλημάτων οργάνωσης των θεσμών και διασαφήνισης των αρμοδιοτήτων των Γενικών
Διοικητών, των Ενετών Προνοητών, των τεχνικών αλλά και των ίδιων των κυβερνητικών
θεσμών. Έτσι, το 1542 ιδρύθηκε η αρχή των Προνοητών επί των Φρουρίων και μια απόφαση της Γερουσίας το 1550 θα προσπαθήσει να οργανώσει το δίκτυο
σχέσεων μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών αντιπροσώπων της Γαληνοτάτης , ιδρύοντας επίσης ένα αρχείο για τα σχέδια που ετοίμαζαν οι Προβλέπτες
επί των Φρουρίων.
Υποσημειώσεις:
1'la piu galiarda fortezza che ai tempi rechiedono'
2'necessita del tempo che stringeva e toglieva la liberta del deliberare'
1/6 
1/6 